China in een eierdop

En dit keer geen notendop, want zo'n groot land als China vraagt om en heeft recht op meer uitleg. We waren en zijn in ieder geval zeer gefascineerd door dit inmense land en haar verschillende inwoners.

Bevolking: De Chinezen hebben ons 3 maanden lang een super veilig gevoel gegeven, zelfs in de grote steden en metro's voelden wij ons erg op ons gemak. Dat heeft zeker meegespeeld in ons besluit zo lang hier te blijven. We zijn erachter gekomen dat ons vooroordeel dat alle Chinezen op elkaar lijken echt niet opgaat. 1 ding hebben ze wel gemeen: mannen en vrouwen roggelen, spugen en boeren allemaal, jong, oud, met of zonder mantelpak.

Onze ervaring is dat Chinezen de vervelende eigenschap hebben om overal voor te dringen. In het openbaar vervoer kan dit nog wel eens leiden tot duw- en trekpartijen. His had een manier gevonden om dit tegen te gaan, door gewoon voor de busingang te blijven staan, zodat iedereen moest wachten. Ook als wij in het Nederlands scholden had dit het gewenste effect. Daarentegen zijn Chinezen heel hulpvaardig en willen zij graag een praatje met je maken om hun Engels te oefenen.

De mannen en vrouwen laten weinig affectie naar elkaar zien, je ziet niemand elkaar zoenen of aanraken, maar daarentegen zijn de muziekvideoclips zoetsappig en lijkt het of iedereen verliefd op elkaar is. De mooie zangers hebben modieuze kapsels met vooral lange lokken, terwijl de gemiddelde Chinese man kort piekhaar heeft en de vrouwen lang steil haar.

Het is ons opgevallen dat de mannen bijna geen Engels spreken, terwijl de jonge meiden hier meer van bakken. De mannen hebben een grote sleutelbos met daaraan standaard een nagelknipper die ze te pas en onpas overal gebruiken en een oorpeuteraar. Een lang dun klein schepje, die regelmatig in hun oor verdwijnt. Ook hun lange pinknagel heeft een functie: Lijn ging een keer bijna over haar nek, toen ze naast een echte neuspeuteraar zat, de pinknagel verdween in zijn neus en de opbrengst werd aan de stoelbekleding afgeveegd!! 

De vrouwen zijn ijdel en proberen zoveel mogelijk een witte huid te krijgen door speciale cremes of behouden deze door de paraplu met zon- en regen te gebruiken. Er wordt weinig tijd besteed aan het opmaken, maar des te meer aan het uitgebreid poseren voor een fotosessie bij een bezienswaardigheid. Dit heeft ook nog een ander doel: de foto bewijst aan je familie en collega's dat je hier daadwerkelijk geweest bent. Beide sexen hebben de gewoonte de camera vervolgens ongevraagd op toeristen te richten, dus we weten niet op hoeveel foto's we staan, maar het zijn er heel veel!

Transport: China is bij uitstek het land om met openbaar vervoer te verkennen. Dit kunnen wij zeggen na 158 uur treinen en 65 uur bussen, met andere woorden ook wij hebben 5,5 week gewerkt.... Vooral de treinen zijn een hele belevenis; het is een sociaal gebeuren waarbij iedereen met elkaar praat en eet. Het bemachtigen van een treinkaartje vraagt wel wat geduld, aangezien aan het loket bijna geen Engels wordt gesproken en er vaak ten onrechte nee wordt verkocht.

Met de bus kun je door heel China crossen en heeft vooral een voordeel voor de Chinezen; zij kunnen overal in- en uitstappen, terwijl wij altijd mee moesten tot het eindstation....

Ga er bij vliegtuigen van uit dat ze vertraging hebben, maar de prijs en het last minute boeken maakt een hoop goed. Tegenwoordig heeft iedere attractie zijn eigen vliegveld en dus duiken ook hier weer veel Chinezen op.

Het kleinere verkeer zoals de electrische brommers zijn levensgevaarlijk, want die hoor je niet aankomen. Ze komen van alle kanten aanrijden zowel op de straat als op de stoep. 9 Million bicycles in Beijing klopt; je kunt overal fietsen huren en is een leuke manier om de stad en omgeving te verkennen. 

Bezienswaardigheden: China heeft van oudsher heel veel te bieden op historisch en cultureel gebied, alleen is door de Culturele Revolutie jammer genoeg veel vernield. Tegenwoordig worden de overige bezienswaardigheden omgetoverd tot circusattracties; de aangelegde voetpaden, de kabelbanen en grote golfkarren voor Chinezen zijn nu overal terug te vinden. Er moet vooral niet gelopen worden, want stel je voor dat je moe wordt!

Eten en drinken: Overal en nergens, 24 uur per dag wordt er gegeten en thee gedronken in China. Het is vooral een sociaal gebeuren en de gerechten worden met elkaar gedeeld. Natafelen is er echter niet bij; de Chinezen verlaten de tafels met half volle borden en gaan ieder hun eigen weg.

De Chinese keuken heeft veel te bieden, iedere provincie heeft zijn eigen keuken, alleen hebben wij dit van horen zeggen. Wij aten met name gebakken rijst met groenten. De instant noedels vinden gretig aftrek in 5 verschillende smaken; tijdens de lange treinreizen biedt dit een goedkope en makkelijk uitkomst, maar we zijn er nu wel klaar mee!

Het brood in China mag geen naam hebben: voorverpakt, mierzoet en soms zelfs paars van de zoetstof. Ondanks dit alles was het brood een vast bestanddeel van onze maaltijd; in combinatie met de pindakaas was het nog te eten.

We zouden nog zoveel meer kunnen schrijven over China en haar bevolking, maar misschien is het het beste om gewoon zelf naar China te gaan en hier op eigen gelegenheid rond te reizen. Je zult blij en aangenaam verrast worden, maar zeker ook gefrustreerd en boos. 1 ding is zeker, dit land prikkelt al je emoties en is absoluut de moeite waard!

N.B. Klik hier om ons interview te lezen dat wij hebben gegeven aan Freek en Claudia van Backpackgek.