Ecuador just in between & een notendop

Ecuador: het was kort, heel kort voor ons doen (slechts 3 weken) en we kregen helaas niet het goede gevoel bij Ecuador. Onze verwachtingen waren hoog gespannen vanwege het feit dat dit kleine land zoveel te bieden heeft; de Amazone, de Andes, veel vulkanen, de zee, de Galapagos eilanden en de Indianen, maar we hebben van al dit moois helaas weinig kunnen zien. Deels omdat we daar zelf voor hebben gekozen, deels omdat het weer parten speelde, His al minder zag door haar fikse oogontsteking (inmiddels genezen verklaard, maar nu geplaagd door een leger van Peruaanse bedbugs...) en we voor het eerst last hadden van reissaturatie.

We zijn niet van de Panamericana afgeweken, behalve in het zuiden, waar we een heerlijke tijd in Vilcabamba hebben gehad. Hadden we dit maar eerder gedaan; lekker weer, spannende wandeltochten en een intensieve, maar prachtige tocht te paard. Eigenlijk was het zo slecht nog niet..., we hebben een prachtige Indianenmarkt bezocht om vervolgens door te gaan naar Quito. Voor een hoofdstad was dit een aangename verrassing, mede door de fantastische ligging tussen de bergen. Ons museumbezoek op de evenaar was erg leerzaam; het water loopt links danwel rechtsom weg afhankelijk van het halfrond waarop je staat, je kunt niet recht met je ogen dicht over de evenaar lopen, kortom de zwaartekracht speelt een belangrijke rol op het midden van de aarde.

De eerste busonderbreking vanwege een voetbalwedstrijd is een feit. De Champions League finale moest Lijn toch echt zien en samen met de locals hebben we deze wedstrijd op een groot beeldscherm in een park gevolgd. De bus wilde helaas niet op de verlenging wachten, dus de climax hebben we gewoon gemist...His maakt zich al zorgen over de reisplanning, want tja het WK gaat toch voor het meisje.

Ecuador in een notendop

Bevolking: zodra we de grens van Ecuador overstaken, zagen we de eerste Indianen. Mooi om te zien en vooral ook hun kleurrijke kleding en hoeden zijn een lust voor het oog. Overigens wonen hier ook andere bevolkingsgroepen, minder opvallend. Grappig om te merken dat wij enorme reuzen zijn vergeleken met de Ecuadorianen en in Peru moeten we zelfs door de knieën om wat te bestellen. Dat belooft wat voor Bolivia!

Transport: de bussen zijn fantastisch geregeld. Je komt aan op een busstation, koopt een kaartje bij 1 van de vele aanbieders en je kunt gaan. We hebben nooit ergens langer dan een paar minuten hoeven wachten en de prijs is 1 dollar per uur, dus je weet precies waar je aan toe bent. Helaas is vorig jaar het hele treinnet veranderd, waardoor er nog maar 1 onbetaaldbare toeristentrein rijdt. Gelukkig is het treintje La Nariz del Diablo nog wel te betalen en zeer de moeite waard.

Eten en drinken: ook hier hebben we ons weer regelmatig tegoed gedaan aan el Menu del Dia, maar gedurende de dag verheugden we ons vooral weer op de heerlijke ontbijtjes met yoghurt, vers fruit en granola (een type muesli). Ook de vruchtensappen waren weer zalig.

Bezienswaardigheden: dit zijn toch echt de Galapagos eilanden, maar die waren voor ons budgettechnisch niet mogelijk en we hebben begrepen dat je dit als pensionada ook nog makkelijk kan doen. De Teleferico in Quito waarbij je een uitzicht hebt op de stad vanaf 4100 meter zat er voor ons ook niet in vanwege het slechte weer. De hoogste actieve vulkaan de Cotopaxi heeft zich ook niet op tijd laten zien, maar maak jullie vooral geen zorgen, onze reislust is in Peru vanaf dag 1 weer helemaal terug!